خاورمیانه در حال یادگیری زندگی بدون آمریکا است. در حالی که ایالات متحده به شکل‌دهی امنیت منطقه‌ای، به ویژه از طریق سیستم‌های تسلیحاتی پیشرفته‌اش ادامه خواهد داد، عقب‌نشینی آن از خاورمیانه تردیدهای جدی را در مورد تمایل این کشور برای انجام تعهداتش به وجود آورده است.

وزیر امور خارجه با تکرار گزافه‌گویی‌های مقام‌های کاخ سفید مدعی شد: قبل از اجرای تحریم‌های ما، ایران حدودا ۵۰ میلیارد دلار سالانه از فروش نفت درآمد کسب می‌کرد اما تحریم‌های نفتی باعث شد این میزان ۱۰ میلیارد دلار کاهش پیدا کند.

سخنگوی وزارت امور خارجه نسبت به اظهارات ضدایرانی پمپئو وزیر امور خارجه آمریکا واکنش نشان داد.

بدبینانه ترین ارزیابی که در باره نزاع جمهوری اسلامی ایران و عربستان سعودی انتشار یافت، پیش بینی روزنامه گاردین چاپ لندن بود که در مقاله ای در آستانه سال نو میلادی نوشت که در سال پیش رو، درگیری بین عربستان و ایران وخیم ترین رویداد منطقه ای خواهد بود.

نیشن: این مسابقه‌ای قرن نوزهمی بین ایران و عربستان در مورد حوزه‌های نفوذ است/ممکن است دومین نبرد کربلا بین نیروهای یزید و امام حسین(ع) روی دهد اما احتمال دارد نتیجه این نبرد متفاوت از نبرد نخست باشد/نیروهای عربستان سعودی به‌رغم تجهیزات نظامی پیشرفته‌ای که از امریکا خریده‌اند به احتمال زیاد قادر نخواهند بود با ارتش و سپاه ایران بجنگند/تلاش عربستان سعودی برای اتحاد با اسرائیل و تشکیل جبهه مشترک علیه ایران نیز احتمالا نتیجه معکوس خواهد داشت/ عربستان سعودی می‌خواهد با سیاست «تفرقه بیندازد و حکومت کن» بر منطقه مسلط شود/ بیش از چندین دهه ریاض با استفاده از ثروت نفتی خود در امور جهانی مداخله کرد. اکنون دستگاه امنیتی و نظامی عربستان در حال دنبال کردن جنگی وحشیانه در یمن، تحریم قطر، تلاش برای بی‌ثبات کردن لبنان و تحمل شکست در سوریه و تلاش برای کسب حامی در عراق است/ المانیتور:‌ دولت ترامپ باید این پیام واضح را به عربستان منتقل کند که امریکا پشت هرگونه درگیری با ایران قرار نمی‌گیرد و دیپلماسی بین تهران و ریاض را ضروری می‌داند/نشنال‌اینترست: همان‌گونه که عدم برسمیت شناختن مشروعیت یزید و حکومت او از سوی امام حسین(ع) چالشی برای مشروعیت مذهبی و سیاسی حکومت او در قرن هفتم بود، امروز نیز وهابی‌های سعودی نگران به خطر افتادن مشروعیت مذهبی خود هستند

ما در لحظه سرنوشت‌سازی در سوریه و عراق قرار داریم و تنش اخیر میان ایران و ترکیه محصول آن است. دو کشور اما دارای سنت همکاری با یکدیگر علیرغم رقابت بوده‌اند به حدی که اجازه دهند تضاد منافع و اختلافات به نقطه‌ای بیش از نقطه جوش برسد.